Συνοδεία σε μαγειρευτό κοτόπουλο
Μετά την κατα συρροή αποδήμηση πολλών ελλήνων blogger από το (εκνευριστικό τον τελευταίο καιρό) blogspot για τα ζεστά νερά του wordpress, o blogger μέρα που είναι σήμερα και μιας και γιορτάζουμε τον ελληνορθόδοξο βαλεντίνο, μας στέλνει καρδούλες μπας και αλλάξουμε γνώμη...
Το μαγευτικά αηδιαστικό βαλεντίνιο κλίμα εδώ στην Αγγλία, με είχε ήδη μεθύσει και αυτή η τελευταία πιξελωτή-πορτοκαλί καρδιά, θυμίζοντας ροχάλα πάνω στην οθόνη μου, μου έδωσε το έναυσμα να παρακολουθήσω λίγο ελληνική τηλεόραση τρώγοντας για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση μαγειρευτό φαγητό.
Εδώ στην Αλβιώνα η μόνη επιλογή που έχω είναι τα δορυφορικά προγράμματα κάποιων καναλιών που αναμεταδίδονται μέσω internet. Mega και antenna τέτοιες ώρες βάζουν κάτι πρωινάδικα (μιας και έλληνες υπάρχουν μόνο στην αμερική που μόλις ξύπνησαν με στερητικό σύνδρομο να δούνε μενεγάκη) οπότε μόνη επιλογή η Ert Sat που είναι και κρατική και τονώνει το αρχαιογκαγκά φρόνημά μου.
Πέφτω πάνω σε πολιτική εκπομπή για τον πρόσφατο επικοινωνιακό ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Ίσως να έχω αγγλοποιηθεί λίγο, ίσως φταίει που έχω καιρό να δω ελληνική πολιτική εκπομπή, αλλά πήρα μια δόση πολιτισμένης κουβέντας και στο τέλος της εκπομπής φώναξα κι ένα "ουγκ" χτυπώντας με το αριστερό χέρι το στήθος μου.
Ανα maximum 6 λεπτά οι βαρετοί μονόλογοι διακόπτωνταν με ρεφραίν, με συμμετοχή τουλάχιστον ν-1 παρεβρισκομένων. Με τόση προπόνηση άλλωστε, έχουν φτάσει σε άλλα επίπεδα συγχρονισμού, με τον διακοπτόμενο να πιάνει στα μπάσα το ρεφραίν (συνήθως με στιχομυθίες όπως "μισό λεΠΤΟ", "να ολοκληΡΩΣΩ" ή την τελευταία πρότασή του πριν τον διακόψουν) και τους διακόπτοντες σε κλίμακες από τα μπάσα στα πρίμα διαβαθμίζομενοι ανάλογα με το πότε θα μπουν. Παρότι τρομερά κανονισμένα τα χρονικά διαστήματα ανάμεσα στα ρεφραίν, ομολογώ ότι δεν κατάφερα να πιάσω το συνθηματικό που έδινε ο συντονιστής για το επερχόμενο ντου, χάνοντας συνεχώς τα στοιχήματα με τον συγκάτοικό μου.
Κατά τα άλλα Ρέππας και Παυλόπουλος έδιναν τραγικά αναμενόμενες απαντήσεις, πράγμα που συνειδητοποίησαν και οι ίδιοι κάποια στιγμή, όταν άρχισαν να λένε φιλικά μεταξύ τους "αφού τα έχουμε πει ρε Προκόπη" κλπ.
Το τέλος της εκμπομπής ήρθε με τον οικοδεσπότη να ευχαριστεί τους καλεσμένους του για την "πολύ ενδιαφέρουσα και πολιτισμένη" συζήτηση και συγκεκριμένα τον Ρέππα για το "πολύ ωραίο χιούμορ του που κάνει καλό σε τέτοιες συζητήσεις"(!!!).
Τουλάχιστον οι άγγλοι έχουν και λίγο χαβαλέ... κλείνουν την πόρτα στα μούτρα του απεσταλμένου της βασίλισσας, κάνουν και κανα γιουχάρισμα μεσ' την βουλή...
ΥΓ: Ελπίζω να μην αγχωθήκατε με τον κοτο-τίτλο. Εδώ τα κοτόπουλα καλά είναι. Οι παπαγάλοι έχουν λίγο πρόβλημα
ΥΓ2: Όχι ότι χρήζει και ολόκληρου ποστ το θέμα αλλά μου βγάλανε το κοτόπουλο απ' τη μύτη.
Το μαγευτικά αηδιαστικό βαλεντίνιο κλίμα εδώ στην Αγγλία, με είχε ήδη μεθύσει και αυτή η τελευταία πιξελωτή-πορτοκαλί καρδιά, θυμίζοντας ροχάλα πάνω στην οθόνη μου, μου έδωσε το έναυσμα να παρακολουθήσω λίγο ελληνική τηλεόραση τρώγοντας για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση μαγειρευτό φαγητό.
Εδώ στην Αλβιώνα η μόνη επιλογή που έχω είναι τα δορυφορικά προγράμματα κάποιων καναλιών που αναμεταδίδονται μέσω internet. Mega και antenna τέτοιες ώρες βάζουν κάτι πρωινάδικα (μιας και έλληνες υπάρχουν μόνο στην αμερική που μόλις ξύπνησαν με στερητικό σύνδρομο να δούνε μενεγάκη) οπότε μόνη επιλογή η Ert Sat που είναι και κρατική και τονώνει το αρχαιογκαγκά φρόνημά μου.
Πέφτω πάνω σε πολιτική εκπομπή για τον πρόσφατο επικοινωνιακό ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Ίσως να έχω αγγλοποιηθεί λίγο, ίσως φταίει που έχω καιρό να δω ελληνική πολιτική εκπομπή, αλλά πήρα μια δόση πολιτισμένης κουβέντας και στο τέλος της εκπομπής φώναξα κι ένα "ουγκ" χτυπώντας με το αριστερό χέρι το στήθος μου.
Ανα maximum 6 λεπτά οι βαρετοί μονόλογοι διακόπτωνταν με ρεφραίν, με συμμετοχή τουλάχιστον ν-1 παρεβρισκομένων. Με τόση προπόνηση άλλωστε, έχουν φτάσει σε άλλα επίπεδα συγχρονισμού, με τον διακοπτόμενο να πιάνει στα μπάσα το ρεφραίν (συνήθως με στιχομυθίες όπως "μισό λεΠΤΟ", "να ολοκληΡΩΣΩ" ή την τελευταία πρότασή του πριν τον διακόψουν) και τους διακόπτοντες σε κλίμακες από τα μπάσα στα πρίμα διαβαθμίζομενοι ανάλογα με το πότε θα μπουν. Παρότι τρομερά κανονισμένα τα χρονικά διαστήματα ανάμεσα στα ρεφραίν, ομολογώ ότι δεν κατάφερα να πιάσω το συνθηματικό που έδινε ο συντονιστής για το επερχόμενο ντου, χάνοντας συνεχώς τα στοιχήματα με τον συγκάτοικό μου.
Κατά τα άλλα Ρέππας και Παυλόπουλος έδιναν τραγικά αναμενόμενες απαντήσεις, πράγμα που συνειδητοποίησαν και οι ίδιοι κάποια στιγμή, όταν άρχισαν να λένε φιλικά μεταξύ τους "αφού τα έχουμε πει ρε Προκόπη" κλπ.
Το τέλος της εκμπομπής ήρθε με τον οικοδεσπότη να ευχαριστεί τους καλεσμένους του για την "πολύ ενδιαφέρουσα και πολιτισμένη" συζήτηση και συγκεκριμένα τον Ρέππα για το "πολύ ωραίο χιούμορ του που κάνει καλό σε τέτοιες συζητήσεις"(!!!).
Τουλάχιστον οι άγγλοι έχουν και λίγο χαβαλέ... κλείνουν την πόρτα στα μούτρα του απεσταλμένου της βασίλισσας, κάνουν και κανα γιουχάρισμα μεσ' την βουλή...
ΥΓ: Ελπίζω να μην αγχωθήκατε με τον κοτο-τίτλο. Εδώ τα κοτόπουλα καλά είναι. Οι παπαγάλοι έχουν λίγο πρόβλημα
ΥΓ2: Όχι ότι χρήζει και ολόκληρου ποστ το θέμα αλλά μου βγάλανε το κοτόπουλο απ' τη μύτη.
Έγραψε ο Harry
Τρίτη, Φεβρουαρίου 14, 2006 Ώρα: 20:45.
Στο κάτω κάτω της γραφής μπορείτε να σχολιάσετε
» Δημοσίευση σχολίου