Twitter: μνήμη χρυσόψαρου
Όση διαφήμιση έχει πάρει το twitter τον τελευταίο καιρό από τα media έχουν απολαύσει πολύ λίγες web (2.0) εταιρίες (στην Αγγλία τουλάχιστον έχει παιχτεί πάρα πολύ στον mainstream τύπο/tv/ράδιο) . Όντως είναι ένα πολύ καλό εργαλείο - αλλά για συγκεκριμένες χρήσεις.
Για όσους δεν γνωρίζουν, το twitter είναι μια υπηρεσία micro-blogging: μπορείς να γράψεις μικρά μηνύματα μέχρι 140 χαρακτήρες - κάτι σαν το status στο facebook. Αυτό δεν είναι το χάσιμο χρόνου που ακούγεται σε πρώτη φάση - είναι ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται που δίνει αξία στην υπηρεσία. Αντί για μηνύματα του τύπου "πλένω τα δόντια μου" ή "το τζατζίκι του κάβουρα είναι χάλια" (τα οποία υπάρχουν κι αυτά) η αξία του είναι περισσότερο σαν ενημερωτικό μέσο της στιγμής.
Ότι παίζει στα ΜΜΕ τώρα έχει ήδη συζητηθεί στο twitter την στιγμή ακριβώς που έγινε από ανθρώπους που βρίσκονταν εκεί. Δευτερόλεπτα από την στιγμή που θα γίνει το οτιδήποτε κάποιος θα το έχει αναφέρει/σχολιάσει/συζητήσει, πολύ πριν αναφερθεί ακόμα και (στα ταχύτερα από τα κλασικά) ιντερνετικά μέσα ενημέρωσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το #griots - πολύ καλή πηγή πληροφόρησης για τις διαδηλώσεις του Δεκεμβρίου στην Ελλάδα.
Είναι εν τέλει μια καλή εφαρμογή της συμμετοχής του "the former audience" (όπως μας έχει χαρακτηρίσει ο Dan Gillmor).
Είναι όμως υπερεκτιμημένο. Η αξία του έρχεται μόνο (ή τουλάχιστον κυρίως) στην real time διοχέτευση πληροφορίας. Οι λόγοι είναι πολλοί:
Για όσους δεν γνωρίζουν, το twitter είναι μια υπηρεσία micro-blogging: μπορείς να γράψεις μικρά μηνύματα μέχρι 140 χαρακτήρες - κάτι σαν το status στο facebook. Αυτό δεν είναι το χάσιμο χρόνου που ακούγεται σε πρώτη φάση - είναι ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται που δίνει αξία στην υπηρεσία. Αντί για μηνύματα του τύπου "πλένω τα δόντια μου" ή "το τζατζίκι του κάβουρα είναι χάλια" (τα οποία υπάρχουν κι αυτά) η αξία του είναι περισσότερο σαν ενημερωτικό μέσο της στιγμής.
Ότι παίζει στα ΜΜΕ τώρα έχει ήδη συζητηθεί στο twitter την στιγμή ακριβώς που έγινε από ανθρώπους που βρίσκονταν εκεί. Δευτερόλεπτα από την στιγμή που θα γίνει το οτιδήποτε κάποιος θα το έχει αναφέρει/σχολιάσει/συζητήσει, πολύ πριν αναφερθεί ακόμα και (στα ταχύτερα από τα κλασικά) ιντερνετικά μέσα ενημέρωσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το #griots - πολύ καλή πηγή πληροφόρησης για τις διαδηλώσεις του Δεκεμβρίου στην Ελλάδα.
Είναι εν τέλει μια καλή εφαρμογή της συμμετοχής του "the former audience" (όπως μας έχει χαρακτηρίσει ο Dan Gillmor).
Είναι όμως υπερεκτιμημένο. Η αξία του έρχεται μόνο (ή τουλάχιστον κυρίως) στην real time διοχέτευση πληροφορίας. Οι λόγοι είναι πολλοί:
- Είναι δύσκολο να αναζητήσεις γεγονότα που έγιναν πριν ένα μήνα για παράδειγμα
- Είναι δύσκολο εώς απίθανο να παρακολουθήσεις συζητήσεις που δεν γίνονται τώρα
- Όλο αυτό το url shortening δεν το έχω πάρει με καλό μάτι και από άποψη central point of failure (όπως όταν είχε πέσει για λίγο το tinyurl) αλλά και σχετικά με το google juice (Ο Παναγιώτης έχει κάνει μια καλή σχετική προσπάθεια)
- Η συγκεκριμένη υπηρεσία στην προσπάθεια της να παραμείνει απλή έχει και διάφορα άλλα μειονεκτήματα (όπως για παράδειγμα την μη υποστήριξη "καναλιών/δωματίων" - αλλά αυτά είναι συγκεκριμένα στο twitter)
Ετικέτες communications, journalism, social media, the former audience, twitter
Έγραψε ο Harry
Τρίτη, Φεβρουαρίου 24, 2009 Ώρα: 21:47.
Στο κάτω κάτω της γραφής μπορείτε να σχολιάσετε
25/2/09 13:03Γιατί συγκεκριμένα χρυσόψαρου; Δηλαδή αν ήταν Πέρκα ή λαγοκέφαλος;
25/2/09 13:15
btw Ρίξε μια ματιά σε αυτό http://www.tweetdeck.com/beta/ , δεν έχω προλάβει να το τσεκάρω αλλά νομίζω ότι επαναπροσεγγίζει το tweeting μέσα από τα features του. To ζήτημα βέβαια είναι τι γίνεται με τα εκατομμύρια των χρηστών που δεν το χρησιμοποιούν.
Έχει γράψει και ο rocean ένα σχετικό άρθρο πρόσφατα:
http://www.error.gr/?p=1692
26/2/09 00:41
1 - Αν δεν ήταν χρυσόψαρο θα ήταν σίγουρα ιππόκαμπος.
2 - Ναι το tweetdeck χρησιμοποιώ κατά βάση - δεν κάνει διαφορά ως προς ότι λέω στο ποστ.
» Δημοσίευση σχολίου