Στερεοφωνικά και μαρμελάδες

Μας χτύπησε κατακούτελα εχθές... Είναι διαφορετικό να το νιώθεις στο πετσί σου, δίπλα στο σπίτι σου.

First things first. Όπως έχω γράψει και σε προηγούμενο post μένω στο Birmingham, δίπλα ακριβώς στο κέντρο της πόλης. Για την ακρίβεια, 5 λεπτά με τα πόδια από τα όρια της περιοχής που εκκενώθηκε εχθές.

Όσες πίτσες και να έχεις φάει μπροστά στην τηλεόραση παρακολουθώντας ζωντανές ανταποκρίσεις από το μέτωπο, είναι πολύ διαφορετικό να είσαι μέρος της ανταπόκρισης. Και δεν είναι μόνο η πίτσα που σου λείπει.

Χθές το βράδυ λαγοκοιμόμουν για να είμαι ξεκούραστος να ξενυχτήσω δουλεύοντας μπροστά στο pc (σαν σωστό βαμπίρ που είμαι), όταν με ξύπνησε η συγκάτοικος πανικόβλητη, με ακατανόητες αγγλοισπανικές ιαχές, δείχνοντας την οθόνη του υπολογιστή μου , η οποία έδειχνε bbc και τα τελευταία νέα. "Police evacuates Birmingham city centre. More details soon....".

Μην μπορώντας να ανοίξω καλά καλά τα μάτια μου, έκανα μεγάλες προσπάθειες να διαβάσω την οθόνη, ενώ επαναλάμβανα συνεχώς και χωρίς λόγο την φράση "you're kidding, right?" λαμβάνοντας συνεχώς την ολοένα και πιο έντονη απάντηση "No, look!!!" που συνοδευόταν με έντονη κίνηση του χεριού της συγκατοίκου προς την οθόνη, η οποία είχε γίνει το κέντρο του σύμπαντος.

Όταν τελικά κατάφερα να συνέλθω από τον ύπνο και να καταλάβω τι γίνεται, συνειδητοποίησα ότι το γιγάντιο μπλέντερ που άκουγα μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν ήταν μπλέντερ, ήταν όλος ο αεροπορικός στόλος της αγγλίας από ελικόπτερα πάνω απ' το σπίτι μου. Αργότερα είδα ότι δεν ήταν και τόσο πολλά όσο μου φάνηκαν αρχικά, αλλά μας έκαναν συνεχώς παρέα μαζί με τις σειρήνες (όχι του Οδυσσέα - τις άλλες, τις μπλε λέω) μέχρι το πρωί.


Τηλέφωνα σπίτι λοιπόν ήταν η πρώτη ψύχραιμη αντίδραση. "Α, δεν ακούσατε τίποτα ακόμα; Καλά. Όταν ακούσετε μην ανησυχήσετε."

Το Birmingham είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αγγλίας και όπως και οι περισσότερες πόλεις στην Αγγλία, πολυπολιτισμική με γεύσεις από όλες τις θρησκείες, χρώματα, φυλές κλπ. Έχει και πολλούς μουσουλμάνους. Μερικές φορές ειλικρινά νομίζω πως οι καθαροί Άγγλοι είναι λιγότεροι. Αυτό το αδιάφορο κατά τ' άλλα γεγονός, έχει δημιουργήσει την βλακώδη εντύπωση ότι το Birmingham δεν μπορεί να γίνει στόχος τρομοκρατών (με την πανηλίθια λογική ότι δεν θα "χτυπήσουν τους δικούς τους").
Σάββατο βράδυ στην Broad Street γίνεται χαμός όπως κάθε Σαββατοκύριακο. Το κέντρο της πόλης επικεντρώνεται ακόμα περισσότερο σε εκείνο το σημείο. Σε γενικές γραμμές το κέντρο είναι ακατοίκητο. Είναι κατακλυσμένο από κάθε είδους εμπορικά καταστήματα, pubs, clubs, κτίρια όπως το δημαρχείο, βιβλιοθήκες και σχεδόν μόνο τα ξενοδοχεία είναι κατοικήσημα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν είναι συνεχώς γεμάτο κόσμο.

Η αστυνομία αρχικά εξέδωσε προειδοποίηση και μισή ώρα αργότερα αποφάσισε την εκκένωση του κέντρου της πόλης. Τώρα όταν λέμε το κέντρο της πόλης, δεν μιλάμε για τον αποκλεισμό της Ομόνοιας. 20.000 άνθρωποι έπρεπε να φύγουν από το κέντρο, και αυτός ο αριθμός είναι πολύ μικρός βασικά. Ήταν όμως βράδυ και μόνο όσοι είχαν βγει για διασκέδαση είχαν μείνει.

Οι Άγγλοι, όπως και στο Λονδίνο αρκετά ψύχραιμοι, μετέτρεψαν γρήγορα μια τεράστια έκταση σε ερημωμένο σκηνικό από ταινία τρόμου. Θαμώνες pub οι περισσότεροι, απλώς γύρισαν σπίτι τους ή βρήκαν αλλού αλκοόλ. Για όσους έμεναν στο κέντρο, (που κάποιοι άτυχοι από αυτούς ήταν εμφανές ότι έκαναν μπάνιο την ώρα της εκκένωσης και έβλεπες υπαλληλους ξενοδοχείων να μοιράζουν ρόμπες και παντόφλες) η αστυνομία είχε φροντίσει να μείνουν στις, σχεδόν άδειες τώρα το καλοκαίρι απο φοιτητές, εστίες του Aston University. Οι εστίες του Aston είναι βασικά 3 πύργοι 20 ορόφων, σαν αυτόν στην φωτογραφία -στον 13ο όροφο του οποίου έβγαλα όλη την πρώτη χρονιά μου στην Αγγλία (και ναι, μου αρέσουν οι Τρύπες)- καθένας από τους οποίους φιλοξενεί 1000 περίπου φοιτητές κάθε χειμώνα. Εχθές, φιλοξένησαν προσωρινά άστεγους και μόνιμα τρομοκρατημένους πολίτες.
Η Αγγλία είναι η πιο "παρακολουθούμενη" χώρα στον πλανήτη. Υπάρχουν κάμερες παντού. Για να μπεις στο σπίτι μου θα καταγραφείς σε τουλάχιστον 3 κάμερες από τη στιγμή που θα περάσεις την είσοδο (μένω σε ένα συγκρότημα σπιτιών για φοιτητές). Πάνω σχεδόν σε κάθε φανάρι (κάποιες δεν "κοιτάνε" μόνο την κίνηση, είναι στραμένες προς τους πεζούς), σε κτίρια, σε εμπορικά κέντρα, παντού. Και δεν μιλάω για εσωτερικές κάμερες. Υπάρχουν ακόμη και κινητές μονάδες CCTV (έτσι λέγεται το σύστημα).
Ένα 80-90% των πολιτών θέλουν κι άλλες κάμερες (δεν τα λέω στην τύχη αλλά βαριέμαι να ψάξω για πηγές). Τους προσφέρουν περισσότερη ασφάλεια. Είναι όπλο ενάντια στην εγκληματικότητα. Έτσι λένε. Και λειτουργούν. Τις έχω δει να λειτουργούν. Έχω δει τοιχοκολλημένα poster με εικόνες από υλικό τραβηγμένο με CCTV να αναζητούν ένα φοιτητή πέρσι, επειδή έσπασε ένα τζάμι στο πανεπιστήμιο, χωρίς να δει την καμουφλαρισμένη κάμερα από πάνω του. Κι έχω δει μπάτσους να μπαίνουν στις εστίες και να ανακρίνουν έναν από τους περσινούς μου συγκατοίκους επειδή είχε μόλις ξυρίσει το κεφάλι του και έμοιαζε στον τύπο από το poster. Έχω ακούσει μια κολόνα να μου μιλάει, επειδή γυρνώντας μόνος μου μετά τα μεσάνυκτα σπίτι, κάθησα να περιεργαστώ μια βιτρίνα (μετά ανακάλυψα το μεγαφωνάκι πάνω στην κολόνα).

Εχθές αυτό το αίσθημα του big brother ήταν πολύ πιο έντονο. Έξω από το σπίτι μου είχαν μαζευτεί όλοι οι εναπομείναντες για το καλοκαίρι φοιτητές και χάζευαν τα ελικόπτερα. Είναι μάλλον ατυχής η προσπάθεια μου να μιλήσω για big brother σήμερα και πολλοί θα υποστηρίζουν ότι μετά τα χθεσινά οι κάμερες είναι πιο δικαιολογημένες από ποτέ. Το μόνο που θα απαντήσω, είναι ότι δεν μου αρέσει να μου συμπεριφέρονται σαν κατοικίδιο. Ότι, παρά τα τόσα μάτια πάνω από το κεφάλι μου, τα χθεσινά έγιναν και δεν αποτρέπονται έτσι.

Η αστυνομία πραγματοποίησε 4 ελεγχόμενες εκρήξεις σε ένα λεωφορείο στην Corporation Street (είναι ο δρόμος με το ελικόπτερο από το προηγούμενο post) και σήμερα (Κυριακή) το πρωί όλα επανήλθαν θεωρητικά στο φυσιολογικό. Έτσι λέει το BBC τουλάχιστον σύμφωνα με εκτιμήσεις του οποίου σήμερα το πρωί 80-90 χιλιάδες κόσμου επισκέφθηκαν το κέντρο της πόλης.

Τις Κυριακές (στην αγγλία είναι ανοιχτά τα μαγαζιά) στο κέντρο του Birmingham δεν βλέπεις πεζοδόμιο. Μόνο μια απέραντη λαοθάλασσα, η οποία σίγουρα υπερβαίνει τις 80 ή 90 χιλιάδες. Εγώ σήμερα το πρωί δεν είδα κανέναν. Είδα μόνο άδειους δρόμους και μαγαζιά με βαριεστημένους υπαλλήλους. Στις ελάχιστες περιοχές που μπορείς να παρκάρεις δεν υπήρχαν αυτοκίνητα. Τις 90.000 κόσμου δεν τις είδα πάντως. Η πόλη ήταν νεκρή. Κι ας είχε κάμερες να μας προσέχουν... Κι είχε μείνει μόνη της η βασίλισσα Victoria μπροστά στο δημαρχείο να καμαρώνει.

Έγραψε ο Harry Δευτέρα, Ιουλίου 11, 2005 Ώρα: 00:23. Στο κάτω κάτω της γραφής μπορείτε να σχολιάσετε