Στερεοφωνικά και μαρμελάδες

Έχοντας μεγαλώσει στην Ελλάδα έχω ακούσει (και κάποια στιγμή σχεδόν πείστηκα) ότι "δεν αλλάζει τίποτα", "τι να κάνεις;". Μεγαλώνοντας σε μια χώρα που συνεχώς ακούς ότι τίποτα δεν λειτουργεί είναι εύκολο να πειστείς ότι απλώς "έτσι είναι". Ότι το κράτος σαν μηχανισμός, εξ' ορισμού δεν μπορεί να λειτουργήσει.
Δεν είναι έτσι όμως. Έτσι είναι όσο επιτρέπουμε εμείς να είναι έτσι. Έτσι είναι στο βαθμό που και εμείς λειτουργούμε έτσι. Η ζωή στο εξωτερικό βοηθάει να δεις την εικόνα σε zoom out για να το καταλάβεις αυτό.

Όλοι φοβόμαστε ότι αυτό που γίνεται στην Ελλάδα αυτές τις μέρες θα ξεχαστεί. Όταν πάψει να είναι πλέον επικαιρότητα θα είναι ψιλά γράμματα. Έτσι άλλωστε έχει γίνει και στο παρελθόν. Είναι η πρώτη φορά από τη γέννηση της ελληνικής blogόσφαιρας που γίνεται κάτι τέτοιο. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως αυτή η κοινότητα θα εκφράσει χωρίς το φίλτρο των ΜΜΕ την κοινή γνώμη. Πώς θα αντιδράσει και πώς θα επηρεάσει. Είναι σημαντική η συνεισφορά που μπορούμε να έχουμε από εδώ. Η καταγραφή και συνεχόμενη συζήτηση, που δεν σβήνει μαζί με τους τίτλους τέλους του δελτίου ειδήσεων, η συνεχόμενη παρακολούθηση ενός θέματος χωρίς διάλλειμα για διαφημίσεις.

Αλλά ας μην γελιόμαστε: Όσο και αν αλλάξουν το τοπίο οι νέες τεχνολογίες (γιατί θα το αλλάξουν άμεσα) αλλαγή από τον καναπέ, δεν θα γίνει. Βοηθούν να θυμόμαστε, να ακουγόμαστε ευκολότερα. Ως εκεί. Η κατακραυγή που καλώς (γεννιέται και) εκφράζεται εδώ, εξαργυρώνεται χωρίς πληκτρολόγιο.

Η συλλογική μνήμη είναι κάτι που ορίζουμε εμείς. Και επιτέλους στην Ελλάδα θα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουμε να πάσχουμε από συλλογική αμνησία όταν χρειάζεται.

Update:
Πολύ καλό ποστ από τον cosmix

Τις καίει;

Ετικέτες fire, greece, nagging

Έχοντας σπουδάσει στην Αγγλία και κατά συνέπεια έχοντας δει τα καλά και τα κακά του αγγλικού συστήματος, όταν προσπαθώ να τα συγκρίνω με τα αντίστοιχα του ελληνικού πολύ συχνά διακρίνω μια εντελώς αποπροσανατολισμένη αντιμετώπιση.

Τα αγγλικά πανεπιστήμια καταρχήν δεν είναι ιδιωτικά. Κατα δεύτερον όμως, στο αγγλικό σύστημα ανώτατης εκπαίδευσης έχει μπει περισσότερο απ' ότι στην υπόλοιπη ευρώπη ο παράγοντας "ιδιωτική αγορά". Όχι με την έννοια του ιδιωτικού πανεπιστημίου αλλά υπάρχει ξεκάθαρα ανταγωνισμός μεταξύ πανεπιστημίων. Όπως είναι αναμενόμενο, η σχέση της "αγνής" επιστήμης με το τι διδάσκεται στα πανεπιστήμια, έχει επηρεαστεί κατά συνέπεια. Για την ακρίβεια τα πράγματα δείχνουν ότι μάλλον έχει αλλοιωθεί. Ενδεικτικά από σημερινό άρθρο του BBC τα τοπ 5 "non-courses":

• Outdoor adventure with philosophy, at Marjon, the College of St Mark and St John in Plymouth
• Science: fiction and culture, at the University of Glamorgan
• Equestrian psychology, at the Welsh College of Horticulture in Mold, Flintshire (ψυχολογία αλόγων!!!)
  
• Fashion buying, at Manchester Metropolitan University
• Golf management, at UHI Millennium Institute, based in Inverness.

Τα πανεπιστήμια αυτά δεν είναι ότι καλύτερο έχει να αναδείξει η Γηραιά Αλβιώνα, αλλά η κατάσταση δείχνει ξεκάθαρα τα side-effects της -για κάποιους- ουτοπίας της εφαρμογής των νόμων της αγοράς στην παιδεία. Τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια έχουν και αυτά επηρεαστεί από αυτή την τάση, γιατί όσο μεγάλο και να είναι ένα πανεπιστήμιο αν δεν πάρει επαρκές νούμερο φοιτητών απλά θα έχει οικονομικό πρόβλημα. Στον τομέα της πληροφορικής για παράδειγμα παντού βλέπεις να ξεπετιούνται τρομερά εξειδικευμένα πτυχία όπως "Internet computing" ή "Software design for networks". Ειδικά όσοι από εσάς είστε του χώρου (από τους 5 οι 3 δηλαδή) καταλαβαίνετε καλύτερα την γελοιότητα τέτοιων τίτλων σπουδών σε προπτυχιακό επίπεδο.

Την επόμενη φορά που θα ακουστεί λοιπόν το "όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη" και "ευρωπαϊκά κριτήρια" και "κατά το Αγγλικό πρότυπο" ας σκεφτούμε λίγο γιατί τέτοιες φράσεις πιάνουν στην Ελλάδα και τι πραγματική βαρύτητα έχουν. Σε καμία περίπτωση δεν απαξιώνω συνολικά τα Αγγλικά πανεπιστήμια, αλλά όταν ακούω ότι η "μεταρύθμιση θα φέρει τα Ελληνικά <βάλε ότι θέλεις εδώ> στην Ευρωπαϊκή ένωση", τότε ξέρω ότι ο ομιλητής νομίζει ότι απευθύνεται σε υποανάπτυκτους, κομπλεξικούς και ευρωλάγνους (λόγω κομπλεξισμού) ακροατές.

Ετικέτες πανεπιστήμιο, education, greece

Όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι αργεί να ξημερώσει.

Τελικά ισχύει και στους υπολογιστές. Γαμώ το @#$@#%$!@$!%!$^Υ%^$&^@ μου γαμώ. Δεκαπεντάγουστος στο Birmingham.

Προς υποψήφιους μεταπτυχιακούς φοιτητές σε Computer Science: Αν όταν κάνεις μεταπτυχιακό θέλεις να κάνεις διακοπές τέτοιο καιρό, μην διαλέξεις πτυχιακή με τίτλο Distributed simulation of peer-to-peer systems. Βασικά μην διαλέξεις οτιδήποτε ερευνητικό. Σε ιδανικές συνθήκες διάλεξε κάτι σε ψυχολογία εντόμων. Αν πάλι διαλέξεις κάτι τέτοιο, στείλε μου ένα μέιλ να κλάψουμε μαζί. Βέβαια αν του χρόνου που θα κάνεις μεταπτυχιακό μου στείλεις τέτοιο μέιλ, για να είμαι ειλικρινής, θα πρέπει να μου επιτρέψεις να γελάσω σαρδόνια και σαρκαστικά όπως ακριβώς κάνεις εσύ τώρα.

ΥΓ: Η ώρα είναι 11.10 το βράδυ και αυτό το post το κάνω από τα εργαστήρια του πανεπιστημίου.

ΥΓ2: κλαψ, λυγμ

Ετικέτες πανεπιστήμιο, birmingham, computer science

Πόσα κέρατα έχει ένας μονόκερος;

Ρώτα το Google calculator...

Επίσης για όσους αρέσκονται σε οδηγούς για να την βγάλεις με ωτοστόπ στο γαλαξία:

answer to life the universe and everything

Ετικέτες geek, killtime

Therapy? - Diane

Πολύυυυυ παλιά...

Ετικέτες music, nostalgia

Προειδοποίηση: Εντελώς geeky post!

Ξέρω ότι θα στενοχωρήσω τον φίλο μου Πάρι αλλά το eclipse νικάει με διαφορά στα σημεία:

• Ο editor που έχει είναι τρομερά customisable και ανεβάζει πολύ ψηλά την χρηστικότητα. Κορυφαία πολύ μικρή λεπτομέρεια για παράδειγμα: πολύ συχνά μεταβλητές έχουν ονόματα όπως "leafSetSize". Με ctrl+<- αν βρίσκεσαι στο τέλος της λέξης[1] δεν σε πάει στην αρχή αλλά αμέσως πριν το Size.
• To SWT GUI, μιας και είναι compiled natively για κάθε πλατφόρμα, όχι μόνο είναι τρομερά πιο responsive αλλά και specific στην πλατφόρμα που χρησιμοποιείς. Πχ σε Mac αντί του ctrl χρησιμοποιείται το apple key για τα shortcuts.
• Έχει plugins για τα πάντα! PHP για παράδειγμα γράφω σε eclipse, ενώ έχω βρει plugin ακόμα και για Latex!

Το Netbeans βέβαια έχει τα δικά του δυνατά σημεία. Υπάρχει δηλαδή παντα στο σκληρό μου γιατί:

• Project Matisse. Αν θέλεις να γράψεις εφαρμογή με GUI είναι απλά must.
• UML support με reverse engineering σε ήδη γραμμένο κώδικα. Πολύ χρήσιμο γενικά αλλά ειδικά όταν σου δίνουν 10 κιλά κώδικα χωρίς documentation και πρέπει να βγάλεις άκρη... Παρεπιπτόντως, αυτό το feature δεν δουλεύει σωστά σε mac...
• Κάποιες java specific ρυθμίσεις και αυτοματισμοί είναι απλά καλύτερα στημένοι, μιας και έρχεται κατευθείαν από τη μαμά Sun.
  

Παρ' όλα αυτά, μετά από μια προσπάθεια μηνών να υιοθετήσω το Netbeans σαν βασική μου επιλογή, επέστρεψα στο Eclipse. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα βέβαια, αν και βλέπω το eclipse συνέχεια γύρω μου (μετά το matisse βέβαια το Netbeans έχει κάνει δυναμική επιστροφή). Νομίζω πάντως ότι παίζει πολύ μεγάλο ρόλο με ποιο θα μάθεις.

[1] Τέτοιου είδους shortcuts που σε απομακρύνουν από το ποντίκι τα βρίσκω εξαιρετικά χρήσιμα. Το συγκεκριμένο λέγεται camel case caret movement όπως επισημαίνει και ο cherouvim στα σχόλια

Ετικέτες geek, java, programming